Иауоэяӣ ё “вая вай кунед, ки вай шавад”

Паём расид, ки аз ин ба баъд Кумитаи забон ва истилоҳоти назди Ҳукумати Тоҷикистон барои ғалатнависӣ дар расонаҳои ҳамагонӣ ҷазо муқаррар мекунад. Вале барои ин нахуст шояд зарур аст, ки дастури имло ниҳоӣ ва марзи байни дурусту ғалат рӯшан шавад. Ҳоло ин марз начандон ошкор аст, ҳарчанд қоидаҳои имло ба андозаи зиёд онро нишона задаанд.

Вале ёрони зиёде бар инанд, ки дониши онҳо бартар аз ин дастуранд, ки акнун борҳост, бознависӣ мешавад. Ҳоло ҳар нависанда ва ҳар нашрия имлои хоси худро дорад. Бархе аз расонаҳо беибо ибора ва ҷумлаҳоеро ба забони бегона, ки дар гуфтори мардум нишастаанд, ба кор мебаранд ва бархе аз суханварон ба лаҳҷаи деҳаи худ нома менависанд.