Нахи ҷон аз Рӯдакӣ, Айнӣ ва Ғафуров

(Андар шастумин зодрӯзи Қодири Рустам)

Зодрӯзҳое ҳастанд, ки моро ба фикри шукргузорӣ мекашонанд. Чун аз онҳо мешунавем, ба худ мегӯем, Худоё, шукри он рӯзу он соату моҳу солат, ки чунин касеро ба мо армуғон оварда.

Гирд гардад гардуни гардон

Чанде аз хонандагон дар робита ба ҳикояи “Гирдгардон” изҳори назар карданд, ки аз онҳо самимона сипосгузорам. Ҳама гуна вокуниши ёронро дӯст медорам ва эродҳои дурусташонро мепазирам. Пас аз номаи яке аз онҳо номи достон тағйир кард ва вожаи “сирк” аз он барандохта шуд. Бори аввал ин ҳикояи бо номи “Гирдгардони сирк” нашр шуда буд, лек як дӯсти азизам дуруст фармуд, ки ин гирдгардон фаротар аз маҳдудаи сирк меравад ва банда пазируфтам.

Пурсиш ва андешаҳои дигаре аз ёрони меҳрубон бароям расид, ки хостам, ин ҷо матраҳ шаванд.

Рафтану барнагаштан

Агар тавонед, ба ҳеч ваҷҳ аз Ватан наравед. Мапиндоред, ки хориҷа биҳишту паноҳандагӣ раҳоист. Ба намунаҳои “комгор” ишора накунед, чун лаби хандон на ҳатман паёме аз дили шод аст.

Чашмҳоям пур аз оби чашмаҳои Ватананд!

Миллати раққос

Вақте ки калонсолони хонадони  мо барои камтарин кӯтоҳӣ ба ман ё додару хоҳаронам эрод мегирифтанд, бароям нофорам буд ва инро хӯрдагирии пирона номида, ба худ қавл медодам, ки гоҳе пир шавам, ба ҷавонон бо чашми худашон хоҳам нигарист ва иштибоҳҳои хурду резаи онҳоро нодида хоҳам гирифт. Аммо ҳаёт ин гуна набудааст. Гоҳе тамоми талошро кунӣ ҳам, аз ишора ба камбуди насли наврас худдорӣ карда наметавонӣ.

Каримджон Ёров — герой нашего времени

Чтобы вы не говорили и как бы но поливали его грязем, Каримджон Ёров герой нашего времени. Вот о ком следовало бы снять фильм, писать очерк или повесть! Спасибо Лайф Новостям, заметили героя и не стали избегать щекотливой темы. Да вот беда, угол зрения выбрали нечестно – через кольцо полицейских наручников.

Увидеть во сне Мухаммада Осими

Промелькнуло тут, что мы пропустили день рождения великого ученого Мухаммада Осими. Пролетела строчка как пуля. Но мимо. Не зацепило. Пошел спать. Оказывается попала пуля мне в спящую совесть мою. Увернулся, заснул и мне приснился сон. Иду по улице Рудаки, не нынешней, а старой, кто знает, коротенькой, зеленой, у пединститута, а навстречу мне сам устод Мухаммад Осими…

Тобути оташин

Имрӯз, 1 сентябри соли 2016, дар Кобул турбати Амир Ҳабибуллоҳхони Калаконӣ, машҳур ба Бачаи Сақоро, ки 9 моҳ подшоҳи Афғонистон буд, бо риояти расму ойини мусалмонӣ ба хок супурданд. Тирамоҳи соли 1929, вақте амири нави Афғонистон, Нодиршоҳ, ки бо ёрии Бритониё ва Русия, қудратро ба даст оварда буд, Ҳабибуллоҳхон ва ёрони ӯро ба қатл расонд, аммо иҷоза надод, ки бино бар ойини мусалмонӣ дафн карда шаванд.

О ненависти к Джамшедам

Я не удивляюсь, почему некоторые статьи в российской прессе буквально переполнены ненавистью к таджикам. Слежу за этим феноменом еще со времен распада СССР, в моем архиве десятки тысяч вырезок из разных изданий, в компьютере сотни ссылок. Одно время хотел написать научную работу – кандидатскую, а потом и докторскую под названием «Эмоциональное отражение таджикских событий в российской прессе», но потом сам забраковал тему за недостойность. Такие вещи надо сразу выкинуть в мусорный бак и позабыть. Так делали великие нации.

Фарҷоми нобаҳангоми Улҷабоев

Турсун Улҷабоев дар моҳи майи соли 1956, баъд аз он ки Бобоҷон Ғафуров раиси Пажӯҳишгоҳи ховаршиносии СССР таъйин шуд, дар ҷои ӯ ба курсии раҳбари Тоҷикистон нишаст. Ҳарчанд даврони раҳбарии Улҷабоев ҳамагӣ панҷ сол давом кард, пас аз барканорияш низ солҳои зиёде номи ӯ сари забонҳо монд. Ҳоло, бо гузашти зиёда аз ним қарн Турсун Улҷабоев ба як симои наҷибу нодири таърих табдил ёфтааст.

Иржи Бечка дар бораи Бобоҷон Ғафуров

Раҳбари пешини Тоҷикистон ва сарвари собиқи Пажӯҳишгоҳи ховаршиносии Иттиҳоди Шӯравӣ Бобоҷон Ғафуров бо ховаршиносони кишварҳои гуногуни ҷаҳон пайвандҳои наздик ва гарм дошт ва ҳамеша онҳоро водор мекард, барои тоҷикон ва Тоҷикистон корҳои хубе анҷом диҳанд.

Хонаи мо куҷост?

Китоби писари ман Исфандиёр ё Диёр, ки аз сарнавишти як навраси тоҷик ҳикоят мекунад, ба нашр расид. Рӯзҳои ноороми Тоҷикистон аз нигоҳи як кӯдаки 8-сола, ҳаёти як навраси тоҷик дар миёни мардумони бегона, талошҳои худҷӯӣ ва худшиносӣ ва рӯ овардан ба даргоҳи Худо баъзе аз бобҳои ин китоби 255-саҳифагиянд. Ӯ ҳунарпешаи синамо ва театр аст, аммо ба англисӣ аз дардҳои насли ҷангзада шеър менависад ва ин аввалин китоби насрии ӯст саршор аз хотираҳои Душанбе. Роҳи сафед, нури чашмонам! Дардҳои моро ба ҷаҳониён расон.

Аз Русия ба Сурия

Номае маро такон дод. Як ҷавони тоҷик мехоҳад, ба Сурия равад ва дар ҷанги зидди нерӯҳои Башор Асад кушта шавад, зеро зиндагӣ барояш маъние надорад. Вай менависад, набояд ин ҳарфи ӯро шӯхӣ гумошт ва ё ӯро девонае бесавод пиндошт. Ва ҳам дафъатан мегӯяд, на салафисту на ваҳҳобӣ ё пайрави ягон гуруҳи тундрав. Оҳанги суханаш боварбахш аст.